Chicago stili, akademik yazımda sıkça tercih edilen ve geniş bir kabul gören bir atıf ve kaynak gösterme sistemidir. Bu makalede, Chicago stilinde kullanılan atıf kurallarının genel bir incelemesi yapılacaktır. Chicago stili, özellikle kaynakların doğru ve düzenli bir şekilde gösterilmesi açısından oldukça önemlidir ve bu makale, bu kuralların nasıl uygulanması gerektiğini ayrıntılı bir şekilde ele alacaktır.
Chicago Stilinin Temel Yapısı
Chicago stili, iki ana atıf sistemi üzerinden çalışır: Yazar-Tarih ve Not-Bibliyografya. Bu sistemlerin her biri, belirli akademik alanlarda kullanılır ve her biri kendine özgü kurallara sahiptir.
Yazar-Tarih Sistemi
Yazar-tarih sistemi, sosyal bilimler alanında yaygın olarak kullanılır. Bu sistemde, metin içi atıflar yazarın soyadı ve eserin yayın yılı ile yapılır. Örneğin, bir metin içi atıf şu şekilde olabilir: (Smith 2020). Bu tür atıflar, metnin sonunda yer alan kaynakça bölümünde ayrıntılı olarak listelenir.
Not-Bibliyografya Sistemi
Not-bibliyografya sistemi, beşeri bilimler alanında tercih edilir. Bu sistemde, metin içindeki atıflar numaralandırılmış dipnotlar veya sonnotlar şeklinde yapılır ve bu notlar, çalışmanın sonunda yer alan ayrıntılı bir bibliyografya listesi ile desteklenir. Örneğin, bir dipnot şu şekilde görünebilir: “Smith, 2020, 45.”
Metin İçi Atıflar
Chicago stilinde metin içi atıflar, doğrudan alıntılar, dolaylı alıntılar ve özetler için farklı biçimlerde yapılır. Doğrudan alıntılar tırnak içinde verilir ve alıntının sonunda atıf yapılır. Dolaylı alıntılar ise yazarın fikirlerini kendi kelimelerinizle ifade ederken yapılan atıflardır ve yine aynı şekilde kaynak belirtilir.
Doğrudan Alıntılar
Doğrudan alıntılar, orijinal kaynaktan alınan metnin aynen kullanılmasıdır. Bu tür alıntılar, genellikle yazarın söylemlerinin doğruluğunu veya önemli bir argümanı desteklemek için kullanılır. Doğrudan alıntılar, metin içinde tırnak işaretleri ile belirtilir ve kaynak bilgisi parantez içinde verilir. Örneğin: “Bu teori, toplumun dinamik yapısını anlamak için önemlidir” (Smith 2020, 45).
Dolaylı Alıntılar
Dolaylı alıntılar, orijinal kaynaktaki fikirlerin veya bilgilerin, yazarın kendi kelimeleriyle ifade edilmesidir. Bu tür alıntılar, kaynak materyalin yorumlanması veya genişletilmesi amacıyla kullanılır. Dolaylı alıntılarda tırnak işareti kullanılmaz, ancak kaynak bilgisi yine de belirtilir. Örneğin: Smith (2020), toplumun dinamik yapısını anlamanın önemini vurgulamaktadır.
Özetler
Özetler, bir kaynağın geniş bir bölümünün veya tamamının, yazarın kendi kelimeleriyle kısaltılmış bir şekilde ifade edilmesidir. Özetlerde de kaynak belirtilmelidir, çünkü orijinal fikirler veya bilgiler hala kaynak materyale aittir. Örneğin: Smith (2020), kitabında toplumun dinamik yapısının çeşitli yönlerini kapsamlı bir şekilde ele almaktadır.
Kaynakça Oluşturma
Chicago stilinde kaynakça oluşturma, belirli kurallar çerçevesinde yapılır. Kaynakça, çalışmanın sonunda yer alır ve okuyucunun kullanılan kaynakları bulmasını kolaylaştırır. Her kaynağın, yazar adı, eser adı, yayın yılı, yayın yeri ve yayınevi gibi temel bilgileri içermesi gerekmektedir.
Kitaplar için Kaynakça
Bir kitabın kaynakça kaydı şu şekilde yapılır: Smith, John. Toplumun Dinamik Yapısı. New York: Academic Press, 2020.
Makale ve Dergiler için Kaynakça
Bir makalenin kaynakça kaydı ise şu şekildedir: Smith, John. “Toplumun Dinamik Yapısı Üzerine Bir İnceleme.” Sosyoloji Dergisi 15, no. 2 (2020): 45-67.
İnternet Kaynakları için Kaynakça
İnternet kaynakları için kaynakça kaydı: Smith, John. “Toplumun Dinamik Yapısı.” Academic Press. Son erişim tarihi 1 Ocak 2021. http://www.academicpress.com/toplum.
Dipnot ve Sonnot Kullanımı
Chicago stilinde dipnot ve sonnotlar, metin içinde atıf yapılan bilgilerin detaylarını vermek için kullanılır. Dipnotlar sayfa altına, sonnotlar ise çalışmanın sonuna eklenir. Her iki sistemde de numaralandırma yapılır ve her not, kaynakça ile uyumlu bir şekilde düzenlenir.
Dipnot Örneği
- John Smith, Toplumun Dinamik Yapısı (New York: Academic Press, 2020), 45.
Sonnot Örneği
- Smith, Toplumun Dinamik Yapısı, 45.
Chicago Stili ve Akademik Yazım
Chicago stili, akademik yazımda profesyonellik ve doğruluk sağlamanın önemli bir yoludur. Kaynakların doğru ve düzenli bir şekilde gösterilmesi, çalışmanın güvenilirliğini arttırır ve okuyucunun kaynakları kolayca bulmasını sağlar. Bu stil, akademik çalışmalarda, tezlerde, makalelerde ve kitaplarda yaygın olarak kullanılır.
Sonuç
Chicago stili, akademik yazımda standartları belirleyen önemli bir atıf ve kaynak gösterme sistemidir. Bu makalede, Chicago stilinde atıfların nasıl doğru ve düzenli bir biçimde yapılması gerektiği ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştır. Doğru ve düzenli atıf yapmak, akademik çalışmanın güvenilirliğini ve geçerliliğini artırır. Chicago stilinin temel ilkelerine uyarak, akademik yazımda profesyonellik ve doğruluk sağlanabilir.